Van huisgemeente tot wereldkerk

De eerste drie eeuwen christendom

Dr.G.J.D. Aalders

140 Blz., ISBN 90 242 3003 9     
Uitgeverij Kok, Kampen, 1976     


De beweging van de christenen wordt in het Romeinse wereldrijk bij haar ontstaan met wantrouwen, zelfs met felle vervolging begroet. Enkele eeuwen later zit in datzelfde rijk de kerk op bijna één stoel met de machthebbers. De beweging heeft dan ook een deel van haar elan verloren: er is een begin van secularisatie (verwereldlijking).

De auteur, classicus en oud-rector van het Christelijk Lyceum te Arnhem, schetst de verhouding tussen kerk en staat in die eerste eeuwen; hij gaat in op de aparte positie van de christenen t.o.v. de offerdienst aan de keizers; hij geeft een beschrijving van christenen als dienstweigeraars, christenen als getuigen en de procedure met de afvallige christenen, die wilden terugkeren in de gemeente.

In de Epiloog schrijft hij: "Er is één ding dat bijzonder opvalt bij de oude christenen. Altijd weer, in welke situatie ook, wordt met nadruk gesteld: wij zijn niet van deze wereld." Opvallend is ook dat de oudste christenen sterk pacifistisch dachten en dat het loslaten van die gedachte volgens de auteur wel eens mede oorzaak kan zijn geweest van het heulen van de kerk met de wereldlijke macht.

Dat maakt dit boek tot een actuele publikatie, die niet alleen historici, maar ook alle mondige christenen tot nadenken inspireert.


(Bovenstaande tekst komt van de achterkant van het boek)     



Terug naar de vorige pagina