Gaiasofie

Anders kijken naar evolutie,
ruimtelijke ordening en milieubeheer

Kees Zoeteman

366 Blz., ISBN 90 202 3029 8     
Uitgeverij Ankh-Hermes, 1989     


De Aarde is een levend wezen, zoals de mens. Ze heeft longen, een bloedsomloop, een hoofd-, borst- en buikgebied. De vroegere mens was zich hiervan nog diep bewust, zoals oude mythen en getuigen. Waarom hebben wij dat inzicht verloren en hoe kunnen we opnieuw uit leren leven? Die vragen zijn zeer actueel, want de Aarde is ziek en de ziekteoorzaak zijn wij zelf. Wij hebben haar, die ons bestaan draagt, aan ons ondergeschikt gemaakt. Wij parasiteren op haar en geven haar geen gelegenheid om van haar ziekte te herstellen. Onze techniek heeft in het landschap kankergezwellen geschapen, ondersteund door een sporthart en door hyperventilatie. Tegelijk hebben wij de sleutel tot haar genezing in handen.
Genezing van de Aarde begint in onszelf, door te leren zien wie wij werkelijk zijn. Maar er is meer nodig. Een krachtig wereldbestuur dat orde op zaken stelt en een onafhankelijke wereldmilieudienst die haar gezondheid bewaakt. Aparte bestuurslagen voor beheer van haar landschappen, rivieren en continenten. Toedeling van een maximaal toelaatbare milieubelasting per natie. Invoering van een kringloopeconomie van afvalstoffen. Als we op deze Aarde willen overleven valt aan zulke maatregelen niet te ontkomen. Dat is de mening van Kees Zoeteman. Hij ondersteunt zijn vurige pleidooi voor het behoud van de Aarde met een fascinerende visie die ons het functioneren van de Aarde als organisme levendig voor ogen stelt. Die visie baseert hij op esoterische natuurwetenschappelijke inzichten.

Gaiasofie laat ons Moeder Aarde zien als ons kosmische lichaam. Milieubeheer is zorgen voor onszelf. Het is in ons eigen belang vanuit wijsheid te Ieren omgaan met Gaia, de Griekse godin die onze planeet verpersoonlijkt. Gaiasofie geeft aan hoe wij ons gedrag en de inrichting van de ruimte kunnen afstemmen op de ecologische draagkracht van de organen van het Aarde-organisme. Het is aan ons om de verbinding te leggen tussen natuur en techniek, tussen Oost en West, tussen geesteswetenschap en natuurwetenschap. Kees Zoeteman geeft op deze ´Aarde-wijsheid´ een originele en inspirerende visie een visie die in de politiek op verschillende beleidsniveaus al tot initiatieven heeft geleid.

Dr. ir. B.C.J. Zoeteman bekleedde van 1984 tot 1988 de functie van hoofddirecteur chemie en fysica bij het Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieuhygiëne te Bilthoven. Sinds 1 oktober 1988 is hij plaatsvervangend directeur-generaal bij het Ministerie van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Orderning en Milieubeheer. In die functie is hij een van de samenstellers van het Nationale Milieubeleidsplan (NMP, 1989).
In Gaiasofie doe hij verslag van zijn worsteling om het inzicht dat de Aarde een spiegel van de mens is, vruchtbaar te maken voor zijn werk als onderzoeker en beleidsmaker.


(Bovenstaande tekst komt van de achterkant van het boek)     



Terug naar de vorige pagina